My Hero Ones Justice 2

نقد و بررسی بازی از وبسایت گیم فا
https://gamefa.com

به قلم آریا مقدم


در دو سال اخیر شاهد عرضه ی بازی های زیادی در سبک Arena Fighting و با الهام از انیمه ها یا مانگاها بوده ایم. در سال ۲۰۱۸ بازی Jump Force را داشتیم که از روی سری مانگاهای Shonen Jump ساخته شده بود و علیرغم اینکه تقریباً همه آن را از مورد انتظارترین بازی های سال ۲۰۱۸ می دانستند، تا حد زیادی طرفداران را ناامید کرد. در همان سال بازی My Hero One’s Justice نیز منتشر شد که کمی موفق تر از Jump Force عمل کرد، اما همچنان ایرادات زیادی به آن وارد بود که جای بررسی داشت. ناشر هر دو بازی شرکت پرآوازه ی Bandai Namco بود که اکنون با نسخه ی دوم از بازی My Hero One’s Justice بازگشته است. این دو بازی از روی انیمه ی My Hero Academia ساخته شده اند که انیمه ای محبوب و ابرقهرمانی است. همچنین My Hero Academia یک انیمه ی کاملاً کاراکتر محور است، لذا شخصیت های بسیار زیادی در بازی وجود دارند که شناختن آن ها، لذت بازی را برایتان بیشتر خواهد کرد. حال چطور می توان یک انیمه مانند این را در مدیوم یک بازی کامپیوتری پیاده سازی کرد؟ بهترین گزینه ها می توانند سبک های Arena Fighting و RPG باشند که اتفاقاً My Hero One’s Justice 2 هم ترکیبی از هر دو مورد است که البته دوز فایتینگ آن بسیار بالاتر است. در ادامه بخش های مختلف بازی را کامل تر از زیر نظر خواهیم گذراند، پس با من، گیمفا و My Hero One’s Justice 2 همراه باشید.

داستان My Hero One’s Justice 2 از اواسط فصل سوم انیمه و بعد از مبارزه ی All Might و One for All آغاز می شود و تا اواسط فصل چهارم، یعنی جایی که Deku و Overhaul مبارزه می کنند ادامه پیدا می کند. البته این ها چیز زیادی را اسپویل نمی کنند و حوادث بازی کمی متفاوت تر از حوادث انیمه دنبال می شود. بازی چندین بخش دارد که شاید بخش داستانی ضعیف ترین آن هاست، اما قبل از بررسی دقیق تر تمام این بخش ها، بهتر است درباره ی کلیات بازی صحبت کنیم.

پیشرفت هایی که در My Hero One’s Justice 2 دیده می شوند بسیار زیاد و امیدوار کننده هستند. سازندگان در استودیوی سازنده ی بازی یعنی Byking، بالاخره توانستند در این بازی به آن سطح از استاندارد برسند که بیشتر هواداران را راضی نگه دارند. از آن جایی که بیشتر مخاطبین این بازی، همان طرفداران انیمه هستند، بنابراین رضایت این دسته از افراد می تواند یکی از مهم ترین فاکتورها برای قضاوت کیفیت اصلی بازی باشد. اتفاقی که نه در Jump Force و نه در نسخه ی اول همین بازی نیفتاده بود و حالا بالاخره شاهد بازخورد مثبت این این گروه هستیم. اما برای کسانی که انیمه را نگاه نکردند چطور؟ آیا این بازی جذابیت کافی را دارد؟ جواب کوتاه این است که بله، My Hero One’s Justice 2 در کل بهترین Arena Fighting ای است که در این سبک و سیاق ساخته شده و اگر به این سبک علاقه دارید، از مبارزات عمیق آن لذت خواهید برد. اگر بخواهم کمی مفصل تر برایتان توضیح دهم، هسته ی گیم پلیِ این عنوان، در نسخه ی اول نیز بسیار خوب کار شده بود. یعنی در نسخه ی قبل نیز شاهد مبارزات جذاب و رضایت بخشی بودیم، اما سازندگان در نسخه ی جدید، بسیاری از اشکالات مطرح در بازی اول را حل کرده اند و بازی چه از نظر جزئیات و چه از نظر کلیات، بسیار با کیفیت تر شده است. البته هنوز هم ایراداتی هستند که در روند بازی به چشم می خورند، برای مثال بخش آنلاین در حال حاضر افتضاح است که در ادامه ی متن به آن خواهیم پرداخت، اما کلیات بازی پیشرفت قابل تقدیری داشته است.

تعداد مبارزان اصلی در My Hero One’s Justice 2 به ۴۱ نفر رسیده که روی قابلیت تک تک آن ها با دقت کار شده و در تمام حالات، مبارزات عمیق تر و معنادارتر شده اند. قابلیت های این شخصیت ها، کاملاً با رجوع به قابلیت شان در انیمه طراحی شده است، به همین علت افرادی که انیمه را دیده اند احتمالاً با دیدن این موضوع حسابی سر حال خواهند آمد. البته این چیزی نیست که تازه به بازی اضافه شده باشد و نسخه ی اول نیز تا حد زیادی با همین میزان از جزئیات ساخته شده بود، اما سیستم مبارزه ی عمیق تر، نکته ای است که در نسخه ی دوم خیلی بیشتر به چشم می آید. هر فرد می تواند یک شخصیت اصلی و دو شخصیت کمکی برای خودش انتخاب کند و وارد مبارزات شود. نقش شخصیت های کمکی در نسخه ی دوم بسیار پررنگ تر و جدی تر شده است. این شخصیت ها کاملاً متفاوت از یکدیگر ساخته شده اند و یک ترکیب سه نفره ی خوب می تواند تعیین کننده باشد. اینجاست که بازی عمق خود را نشان می دهد. My Hero One’s Justice 2 با اینکه سرعتی و جذاب است، اما باید تا حدی هم استراتژی بلد باشید تا بدانید کدام کاراکترها کمبوی قدرتمندتری تشکیل می دهند و استایل مبارزه شان با یکدیگر بهتر ترکیب می شود. همه ی کاراکترها از حملات سرعتی، سبک و سنگین بهره می برند. همچنین ضرباتی هستند که حریف نمی تواند آن ها را بلاک کند که در اکثر موارد استامینای بیشتری می طلبند. همچنین دو دکمه در بازی برای قابلیت های ویژه ی هر کاراکتر در نظر گرفته شده و نوعی از ضربات به نام Plus Ultra نیز در بازی موجودند که قوی ترین ضربات شما به حساب می آیند. برخی مکانیزم های بازی نیز مانند مکانیزم Dodge تغییرات اساسی به خود دیده است که در کل باعث شده نسخه ی دوم بازی به شدت سرعتی تر شود. وزن و قدرت هر کاراکتری با کاراکتر دیگر فرق می کند، بنابراین استفاده از همه ی این حرکات به شخصیت منتخب شما بستگی خواهد داشت.

اما به جز شخصیت اصلی، شخصیت های کمکی نیز نقش مهم تری بر عهده دارند. در My Hero One’s Justice 2، نیروهای کمکی در کل بسیار تهاجمی تر از گذشته عمل می کنند. وارد کردن آن ها به بازی، می تواند شما را از زیر کمبوهای پی در پی حریف بیرون بکشد و حتی می توانید از نیروی ویژه ی آن ها نیز استفاده کنید. در کل محدودیت هایی که نسخه ی قبل برای حرکات همراهان شما ایجاد می کرد در این نسخه کمتر به چشم می خورند، اما در عین حال باید حواستان باشد که نوار مربوط به آن ها ته نکشد، چون آن ها صرفاً به کاراکتر اصلی شما کمک می کنند و یک سری محدودیت های متفاوت تر و منطقی تر، جایگزین محدودیت های نسخه ی قبلی شده اند. شما می توانید از همراهان خود در نقش Offensive (تهاجمی) یا Defensive (تدافعی) استفاده کنید. فرق این دو حالت این است که در حالت اول آن ها به شما اضافه شده و بهتان اجازه می دهند زنجیره ی کمبوهایتان را ادامه دهید، در حالت دوم آن ها وارد عمل می شوند تا کمبوهای حریف را بشکنند. بعضی وقت ها این موضوع می تواند آزاردهنده باشد که حریفتان یک زنجیره ی کمبوی موفق شما را بدون دفاع کردن و فقط با ورود همراهانش بشکند، به همین دلیل بازی برای بالانس کردن این موضوع، در حالت Defensive کل نوار مربوط به همراهان شما را تخلیه می کند و در حالت Defensive فقط نصف آن را.


در حالت کلی نسخه ی دوم بسیار نرم تر و روان تر ساخته شده و از طرف دیگر مکانیزم های جدید، کمک می کنند بازی سرعتی تر و جذاب تر هم بشود. گرچه حس بی وزنی کاراکترها همچنان کمی آزاردهنده است. یکی از موضوعاتی که هر بازی فایتینگی باید به آن توجه کند، حس و حال مبارزات است. این حس وقتی بهتر انتقال پیدا می کند که سنگینی ضربات را روی حریف خود حس کنید. My Hero One’s Justice 2 از این نظر هم نسبت به نسخه ی قبل بهتر شده ولی همچنان به جایی که باید برسد نرسیده است. علاوه بر این، ضرباتی هم که به حریف وارد می کنید، بعضی وقت ها اصلاً عمل نمی کنند. این مشکل در نسخه ی اول نیز وجود داشت و برخی ضربات به حریف برخورد نمی کردند که متاسفانه در این نسخه هم شاهد همین ایراد هستیم. همچنین جزئیات صحنه بالاست و تعامل با محیط در نسخه ی دوم بیشتر شده است. اوایل بازی این موضوع خوب و جالب به نظر می رسد، برای مثال حریفتان را به در و دیوار می کوبید و بیشتر لذت یک مبارزه ی ابرقهرمانی را می چشید، اما پس از مدتی برخی از این جزئیات در حیاتی ترین لحظه های مبارزه، جلوی دید شما را می گیرند که اصلاً حس خوبی ندارد.



اکنون می خواهم کمی بیشتر وارد جزئیات شوم و حالات مختلف بازی را بررسی کنم. حالت اول، حالت داستانی یا Story Mode است. همانند نسخه ی اول بازی، در My Hero One’s Justice 2 هم ضعیف ترین حالت، حالت داستانی است. کل این بخش حدود ۴ الی ۵ ساعت به طول می انجامد که در طی این مدت، هم به جای نقش های مثبت و هم به جای نقش های منفی بازی قرار خواهید گرفت. بازی برای روایت داستان از یک سری عکس استفاده می کند و تعداد محدودی کات سین هم در این ۴،۵ ساعت به نمایش در می آیند که هیچ کدام از آن ها دوبله ی انگلیسی نشده اند. با افزایش محبوبیت انیمه ها در سایر کشورها، بهتر است سازندگان ژاپنی فکری به حال دوبله ی بازی هایشان بکنند تا هم بیشتر بفروشند و هم تعداد افراد بیشتری بتوانند از بازی لذت ببرند. اینکه چشمتان به زیرنویس انگلیسی باشد و بازی را آن طور که باید و شاید نبینید، اصلاً چیز جالبی نیست. بخش داستانی در واقع برای این است که با مکانیزم بازی بیشتر آشنا شوید و شخصیت های مختلف را آنلاک کنید. البته اگر نسخه ی Deluxe Edition بازی را تهیه کرده باشید، تمام ۴۱ کاراکتر از همان اول قابل بازی هستند و رسماً دلیلی برای بازی کردن بخش داستانی نخواهید داشت. بازی های مبارزه ای زیادی هستند که داستان خاصی ندارند، اما این مجموعه واقعاً قابلیت این را داشت که داستان غنی تری برایش نوشته شود.



از حالات دیگر بازی می توانم به Free Battle و Mission Mode اشاره کنم. Free Battle همان طور که از نام آن پیداست، مربوط به مبارزات دو نفره یا چند نفره می شود که می توانید آن ها را با دوستان خود یا با کامپیوتر انجام دهید. Mission Mode اما حالت جالبی است که طی آن شما یک آژانس قهرمانی (Hero Agency) تشکیل می دهید و مبارزانی را که می خواهید در آن آژانس استخدام می کنید. البته هر مبارزی قیمتی دارد و باید آن ها را بخرید. این حالت از بازی از المان های RPG نیز بهره می برد، زیرا قهرمان های خود را باید طی زمان ارتقاء داده و مهارت هایشان را بالا ببرید. دشمنان شما نیز هرقدر که مراحل پیش می روند قوی تر می شوند، بنابراین این آپگریدها بخش جدایی ناپذیرِ Mission Mode محسوب می شوند. شما در این بخش می توانید حتی مسیر مبارزه ی خود را نیز انتخاب کنید تا تعداد بیشتری از قهرمانان خود را زنده به آخر ماموریت برسانید. در کل Mission Mode بخش جالب و خلاقانه ای است که در این نسخه اضافه شده. این بخش می توانست جذاب تر و کامل تر هم پیاده سازی شود، اما در همین حد نیز قابل قبول است. بخش دیگری به نام Arcade Mode نیز وجود دارد که در آن با سه گروه شش نفره به شکل آفلاین می جنگید. جایزه ی آن، باز شدن تعدادی آرت وورک در گالری بازی است.



بخش آنلاین نسبت به بازی اول تغییرات خیلی وسیعی به خود ندیده است. سرورها هنوز زیاد وضعیت خوبی ندارند و خیلی از بازی ها اصلاً به پایان نمی رسند و در وسط مبارزه قطع می شوند. البته اکثر بازی های در چند هفته ی اول عرضه شان مشکلاتی در بخش آنلاین دارند و به همین دلیل امیدواریم این مشکلات در My Hero One’s Justice 2 نیز با یک پچ حل شوند، اما در حال حاضر اگر بازی را برای بخش آنلاین اش می خواهید، بهتر است دست نگه دارید. نکته ی جالب در این بخش این است که اگر عمداً در میان یک مسابقه از بازی خارج شوید، به عنوان مجازات با افراد دیگری که این کار را کرده اند مبارزه خواهید کرد و تا مدتی کوتاه نخواهید توانست با دیگر افراد بازی کنید. بازی یک بخش دیگر هم دارد که شما و دوستتان نقش اصلی و فرعی می شوید و با دو نقر دیگر که همین وضعیت را دارند بازی خواهید کرد. این بخش واقعاً ضعیف کار شده و قوانین عجیب و غریبی هم که دارد باعث شده به ندرت بتوانید حریف آنلاینی در این Mode پیدا کنید.

بازی از نظر بصری زیباست و روح انیمه ی My Hero Academia در این بازی کاملاً دمیده شده است. بخش شخصی سازی مبارزان بسیار تکمیل و وسیع است و چند ساعت می توانید خودتان را با آن مشغول کنید. محیط های جدید اضافه شده نیز محیط های خوب و جالبی هستند که به لذت مبارزات اضافه می کنند. گاهی برخی از صحنه ها بیش از حد شلوغ می شوند و نمی توانید ببینید دقیقاً دارید چه کار می کنید! در این اوقات، بازی به یک فایتینگ بی منطق تبدیل می شود که فقط دارید دکمه می زنید. اما به جز این، بازی از نظر گرافیکی و هنری چیزی کم ندارد.

در آخر باید بگویم اگر شما طرفدار بازی های Arena Fighting هستید، My Hero One’s Justice 2 اکنون از بهترین انتخاب های شماست و نباید در خرید آن شک کنید. اگر از مبارزات شلوغ و پر زد و خورد نیز خوشتان می آید، این بازی می تواند کاملاً سیراب تان کند. My Hero One’s Justice 2 بازی خوب و خوش ساختی است.

نقد و بررسی بازی از وبسایت گیم فا
https://gamefa.com

به قلم آریا مقدم

System Requirements