نقد و بررسی بازی از وبسایت : گیم فا www.gamefa.com
به قلم امیر مهدی نامجو
چند سالی است که بازیهای زیادی براساس انیمه و مانگاهای ژاپنی منتشر میشوند. البته سالها قبل از این موج، این روند در ابتدا برای انیمههای خیلی معروف نظیر Naruto Shippuden یا Dragon Ball وجود داشت ولی در این چند سال شاهد عرضه بازیهای زیادی براساس انیمههای مختلف هستیم. از همین بازی My Hero One’s Justice بگیرید تا عناوین کمتر شناخته شدهای نظیر Arslan و بسیاری بازیهای دیگر و البته در این میان اکثر این عناوین نیز سبک مبارزهای را برای عنوان خود انتخاب میکنند. در ادامه به بررسی بازی My Hero One’s Justice میپردازیم تا ببینیم عملکرد سازندگان این بازی چگونه بوده است.
اول از همه به سراغ داستان بازی میرویم. بازی My Hero One’s Justice براساس مجموعه انیمه My Hero Academia ساخته شده است. داستان این سری در دنیایی اتفاق میافتد که بیشتر مردم از قدرتهای ابرقهرمانی که از آنها با نام Quirk یاد میشود، بهره میبرند و عده کمی در این میان هستند که هیچ قدرتی ندارند. از طرفی بعضی از مردم سعی میکنند از این قدرتهای ابرقهرمانی خود در جهت خیر و کمک رسانی به دیگران استفاده کرده و طبیعتاً گروهی دیگر نیز شروع به آزار و اذیت انسانها کرده و از قدرتهای خود سوء استفاده میکنند. شخصیت اصلی این انیمه فردی به نام Izuku Midoryia است که از این قابلیتهای فرا بشری بهرهای نمیبرد اما به خاطر فداکاری که برای حفظ جان دوستش در مقابل یکی از نیروهای شرور انجام میدهد، قویترین قهرمان دنیای این انیمه که از او به نام All Might نام برده میشود، بخشی از Quirk مخصوص خود را که One for All (یکی برای همه) نامیده میشود، به Izuku داده و بدین ترتیب او وارد دبیرستان مخصوص تعلیم قهرمانها میشود. در این میان اما شخصیتهای اصلی داستان باید با گروهی ملقب به لیگ شرورها (League of Villians) نیز رو به رو شوند که توسط دشمن درجه یک All Might که فردی به نام All for One (همه برای یکی) است، اداره میشود.
داستان بازی در دورهای در حدود فصل ششم مانگاهای این سری شروع میشود و در این میان در بخشهایی نیز با فلش بکهایی به فصلهای قدیمیتر رو به رو هستیم. داستان بازی از نظر ایده و پتانسیل در کل خوب و قابل قبول است اما یکی از مشکلاتی که گریبان گیر داستان بازی است، واضح نبودن آن از ابتدا برای کسانی است که انیمه را پیگیری نکردهاند. این عنوان در اصل دومین بازیای است که براساس این سری ساخته شده ولی نسخه قبلی آن تنها برای کنسول ۳DS عرضه شده بود و از این رو این بازی در اصل اولین نسخه اصلی و اساسی این سری است که برای چهار پلتفرم یعنی PC، PS4، Xbox One و Nintendo Switch منتشر شده است و از این رو انتظار میرود داستان آن طوری روایت شود که افرادی که اصلاً با سری آشنایی ندارند به خوبی جذب آن شوند. با این وجود هر چند اگر تا انتهای آن را دنبال کنید، داستان سری را متوجه خواهید شد ولی در ابتدای بازی ناگهان با شخصیتهای ناآشنایی مواجه خواهید شد که اطلاع زیادی از آنها ندارید و همین ممکن است باعث دلزدگی شما از بازی بشود.
با توجه به همین موضوعات، بدیهی است که وضعیت شخصیت پردازی بازی نیز به همین شکل است. شخصیت پردازی شخصیتها در کل خوب و قابل قبول است ولی متأسفانه به دلیل نحوه روایت نادرست بازی، ممکن است اصلاً از روابط میان شخصیتها سر در نیاورید و از آنها خوشتان نیاید.
با این وجود، در کنار این داستان، یکسری مراحل فرعی با داستانهای جانبی نیز در بازی قرار دارند که بعضاً در مانگاهای سری نیز وجود ندارند و در اصل بخشهایی از داستان را که در بین وقایع اصلی حضور دارند، روایت کرده و بسیاری از این موارد نیز خوشبختانه پرداخت خوبی دارند و هر چند براساس داستان اصلی سری نیستند، اما روند منطقی و متناسب با شکل کلی سری دارند.
یکی از نکات مهم دیگری هم که در مورد بخش داستانی بازی وجود دارد این است که بعد از اتمام بازی در حالت معمول، میتوانید مراحل را از دید شخصیتهای منفی بازی نیز تجربه کنید و داستان را از دید این افراد پیگیری کنید. وجود چنین بخشی در بازی بسیار جالب بوده و در عین حال، باعث میشود که در بخش داستانی بازی نیز تجربه بازی کردن با شخصیتهای منفی را داشته باشید. در کنار همه اینها مطمئناً وجود چنین بخشی به مدت زمان بازی افزوده و ارزش آن را بالاتر میبرد.
با تمام چیزی که در مورد داستان بازی گفتیم، در مجموع باید گفت این بازی از نظر داستانی پتانسیل بالایی داشته که از بخشی از این پتانسیل استفاده کرده است اما نقصهایی هم در این میان وجود دارد که مهمترین آن شاید مشکلات اساسی بازی در جذب افرادی است که با انیمه این عنوان آشنایی کاملی ندارند و ممکن است در همان ساعت ابتدایی بازی را کنار بگذارند.
اما برسیم به گیم پلی بازی. مبارزات در فضایی سه بعدی به وقوع میپیوندند که ضربههای عجیب و غریب زیادی را در آن شاهد هستیم. خود مکانیزم مبارزات را میتوان به دو صورت Normal یا Manual تنظیم کرد که در حالت Normal، با فشردن کلید ضربه معمولی شخصیت شما به سرعت به سمت حریف نزدیک میشود و یکسری کارها را خودکار انجام میدهد ولی در حالت Manual خودتان باید به دشمن ضربه بزنید و آزادی عمل بیشتری در نحوه ضربه زدن به دشمن دارید. ضربه زدن در هوا و ادامه دادن چندین باره ضربات نیز بخش مهمی از سیستم مبارزات بازی بوده و اگر بتوانید به خوبی کمبوهای خود را ادامه دهید، حتی ممکن است با یک کمبو حریف را به طور کامل نابود کنید. در کنار این موارد، به جز ضربه معمول، هر شخصیت دو نوع ضربه ویژه نیز داشته که البته این دو ضربه ویژه در صورت پر شدن نوار خاصی، به شکل قویتر نیز قابل اجرا هستند. در کنار همه اینها مواردی نظیر استفاده از نیروهای کمکی هم در بازی وجود دارند که باعث جذابیت هر چه بیشتر بازی میشود. همچنین میتوان با نگه داشتن کلیدهای ضربات ویژه، آنها را به شکل قویتر روی دشمنان اجرا کرد؛ البته طبیعتاً اجرای چنین کاری باعث میشود که مدت زمان اجرای حرکت نیز افزایش یافته و در این حین دشمن فرصت خواهد داشت که جلوی ضربه شما را بگیرد. مکانیزم دیگری هم در بازی تعبیه شده که مربوط به برخورد همزمان ضربات به دو طرف است. در مورد ضربات معمولی، برخورد همزمان باعث میشود که هر دو طرف کمی آسیب دیده و به عقب پرتاب شوند اما در مورد ضربات قویتر، بازی وارد حالت QTE میشود که باید با فشار دادن مداوم و سریع دکمههای مشخص شده، در مقابل ضربه حریف ایستادگی کرده و ضربه خود را به او وارد کنید.
خوشبختانه در کل پیاده سازی سیستم مبارزات بازی خوب و قابل قبول بوده است و تنوع قابل قبولی هم دارد که باعث میشود که حرکات مختلف زیادی قابل اجرا باشند. اگر این مورد را در کنار ۲۰ کاراکتر مختلف بازی قرار دهیم که هر کدام تواناییهای خاص و منحصر به فرد خود را دارند و بعضاً مکانیزم بازی کردن با آنها به طور کامل متفاوت است قرار دهیم، میتوان فهمید که از لحاظ تنوع مبارزاتی بازی وضعیت بسیار خوبی دارد. شخصیتهای مختلف بعضاً شیوه مبارزهای کاملاً متفاوتی دارند و به عنوان مثال بعضیها مبتنی بر حرکات دوربرد و ضربات از راه دور هستند و در عین یکسری دیگر حملات قدرتمندتری را از راه نزدیک انجام میدهند. البته در این میان کار با مبارزان دوربرد نسبت به مبارزان نزدیک برای افراد سادهتر بسیار راحتتر به نظر میرسد.
بازی چندین مود مختلف برای انجام دارد؛ Story Mode، Mission، Arcade، Local و Online. طبیعتاً از نام بخش Story Mode که مشخص است مربوط به بخش داستانی بازی است. در بخش Mission مراحل مختلفی در مقابل شما قرار دارد که اکثراً محدودیتهای خاصی را روی قدرت شما اعمال کرده و یا دشمن را در بعضی موارد قویتر میکنند و باید بنا به مهارت خود و شخصیتهایی که برای مبارزه انتخاب میکند، دشمن را شکست دهید. بخش Arcade که معمولاً در همه بازیهای سبک مبارزهای وجود دارد، بدین صورت است که در چند مبارزه که با روند صعودی سختتر میشوند، شما را در مقابل دشمنان مختلفی قرار میدهد. بخش Local به شما اجازه انجام یک مبارزه دلخواه با دوستان خودتان روی یک سیستم و یا در مقابل هوش مصنوعی را میدهد و در نهایت بخش Online هم همان طور که از نام آن پیداست، مربوط به مبارزات با افراد دیگر در اینترنت میشود. با این وجود به طرز عجیبی بسیاری از بازیهای انیمه محور باندای نامکو با مشکلات عجیب در بخش چندنفره رو به رو هستند و البته این در حالی است که معمولاً سایر بازیهای این شرکت مشکلاتی تا این حد عجیب و غریب ندارد. به عنوان مثال در بازی Naruto to Boruto: Shinobi Striker بسیاری از بازیکنان حتی با اینترنتهای بسیار خوب با اعمال نشدن امتیازات خود بعد از پایان مبارزه در روزهای اول انتشار بازی رو به رو بودند. وضعیت برای این بازی اما تا حدودی عجیب و غریبتر است. طبق بررسی بسیاری از بازیکنان، ظاهراً در اکثر اوقات در نسخه PC افراد فقط میتوانند با کسانی که شرکت تولید کننده CPU آنها یکی است، به انجام بازی بپردازند؛ یعنی دارندگان CPU های Intel با دارندگان CPU های AMD امکان انجام بازی به صورت آنلاین را ندارند! چنین مشکلات عجیب و غریبی باید در فرآیند تست بازی شناسایی و برطرف شوند نه این که بعد از عرضه آن توسط طرفداران کشف شوند که البته معلوم هم نیست کی برطرف خواهند شد. در کنار این موارد باید توجه داشته باشید که برای انجام بازی به صورت آنلاین، حتماً باید اینترنتی با نرخ تأخیر (پینگ) پایین داشته باشید زیرا با توجه به سبک سریع بازیهای مبارزهای و این که به شدت مبتنی بر مشاهده حرکات حریف هستند، با تأخیر بالا به هیچ وجه نمیتوان تجربه خوبی از بازی داشت.
در کنار این مشکل دیگری هم که در بازی وجود دارد، این است که با وجود چندین مود مختلف، همگی شباهتهای بسیار زیادی به هم دارند. مبارزات بخش Missions با وجود یکسری تغییرات همچنان خیلی متفاوت از سایر بخشها نیستند و سایر مودهای بازی نیز همگی شباهتهای زیادی به هم دارند. البته این موضوع که بخشهای یک بازی مبارزهای به همه شبیه باشند خیلی عجیب نیست ولی در بسیاری از بازیهای مبارزهای شاهد این هستیم که با این وجود، تفاوتهایی در بخشهای مختلف بازی وجود دارند که باعث اتخاذ استراتژیهای مختلف میشوند اما در این بازی واقعاً تفاوت در بسیاری از بخشهای بازی بسیار کم هستند و البته در این میان هر چند بخش Missions کمی متفاوت است اما همچنان شباهتهای زیادی بین بخشهای مختلف بازی وجود دارند که عملاً باعث میشوند این مودهای مختلف، تقریباً شبیه به چند بخش یکسان اما با نام متفاوت به نظر بیایند.
البته در کنار این موضوع، یکسری ویژگیهای خیلی مثبت و خوب هم در بازی وجود دارند. مثلاً امکان شخصی سازی بسیار بالایی برای شخصیتهای بازی وجود دارد. در طول بخش داستانی بازی و بخشهای دیگر، بسته به انجام شرایط خاصی از هر مرحله، آیتمهای مختلفی برای شخصی سازی شخصیتها به دست خواهید آورد. این آیتمها تنوع بسیار بالایی داشته و بدین ترتیب میتوانید با استفاده از آنها به خوبی ظاهر شخصیتهای مختلف بازی را تغییر دهید. البته این آیتمها صرفاً جنبه تزئینی داشته و تأثیری در قدرت شخصیتها نخواهند داشت اما همین تغییر ظاهر نیز باعث میشود که به خصوص در بخش آنلاین، بتوانید با چهرههای بسیار منحصر به فرد و عجیب و غریبی رو به رو شوید.
در ضمن باید به این نکته اشاره کرد که ۱۵ محیط مبارزه برای این عنوان در نظر گرفته شده است. تقریباً تمامی این محیطها از ویژگیهای تخریب پذیری خوبی برخوردارند و بعضی از این ویژگیها در خود بازی نیز اثر گذارند. مثلاً ممکن است با یک ضربه محکم، دشمن به شدت به یک دیوار کوبیده شود و بعد از آن میتوانید یک ضربه قدرتمند را روانه دشمن که کاری از دستش ساخته نیست، بکنید. به علاوه در یکی دو محیط خاص نیز میتواند حریف را به طور کامل از میدان مبارزه به بیرون پرتاب کرد که باعث شکست آنی دشمن خواهد شد و البته بدیهی است که چنین موضوعی ممکن است برای شما هم پیش بیاید.
یکسری مشکلات فنی هم در بازی وجود دارند که ممکن است گاهی اوقات به شدت آزار دهنده بشوند. به عنوان مثال ممکن است بسیاری از اوقات دوربینی که محیط بازی را نمایش میدهد وارد دیوارها شده و ظاهر بسیار بدی در نمای بازی ایجاد کند که باعث از بین رفتن تمرکز شما بشود. چنین مشکلات و باگهایی متأسفانه در بازی کم نیستند و میتوانند تجربه بازی را مختل کنند.
در مجموع و با همه این موارد، بازی گیم پلی قابل قبولی دارد که هر چند به خوبی عناوین پیشتاز این سبک نیست، اما در مجموع میتواند برای طرفداران سبک مبارزهای و البته انیمه و مانگای My Hero Academia جذاب باشد. تنوع مبارزاتی شخصیتهای بازی خوشبختانه بسیار بالاست و هر کدام شیوه مبارزه خاص خود را دارند؛ اما در کنار این موضوع، مشکلات فنی نیز کم و بیش گریبان گیر بازی هستند. از مشکلات دوربین بازی گرفته تا ایرادات عجیب و غریب در بخش آنلاین بازی به خصوص در نسخه PC، همگی مواردی هستند که باعث میشوند بازی نتواند از همه پتانسیلهای خود به خوبی استفاده کند.
گرافیک بازی از بعد هنری خوشبختانه وضعیت بسیار خوبی دارد. طراحیهای بازی کاملاً منطبق بر انیمه هستند و از آن جایی که انیمههای این سری هم کیفیت بسیار بالایی از بعد هنری دارند، در این بازی نیز شاهد گرافیک هنری بسیار خوبی هستیم. طراحی شخصیتها و محیطها به بهترین شکل ممکن انجام شده و البته همان حس عجیب و غریب بودنی که در اکثر آثار ژاپنی نسبت به شخصیتها وجود دارد، در My Hero One’s Justice نیز به چشم میخورد. در بازی با انواع اقسام شخصیتهای عجیب و غریب رو به رو میشوید که هر کدام طراحی منحصر به فرد و خاص خود را دارند که کاملاً باعث میشوند حس و حال انیمه به بازی منتقل شود.
در بعد فنی نیز گرافیک بازی در مجموع قابل قبول است. بازی با استفاده از موتور Unreal Engine 4 ساخته شده است و با توجه به این که سازندگان در کل قرار بوده فضایی شبیه انیمه این سری را پیاده سازی کنند، در کار خود موفق بودهاند. در این میان البته گاهی اوقات به نظر میرسد که مدلهای استفاده شده در طراحی محیطهای بازی کیفیت خیلی مطلوب و خوبی ندارند ولی در عوض چنین موضوعی با طراحی بسیار خوب کاراکترها جبران میشود. وضعیت پرفورمنس بازی هم قابل قبول بوده و با توجه به این که بازی سیستم مورد نیاز چندان بالایی ندارند، اکثر افراد میتوانند به خوبی به تجربه این بازی بپردازند. البته همچنان ایرادهای فنی و باگ در این بخش بازی هم به چشم میخورند اما در مجموع بازی از این بخش نمره قبولی میگیرد.
در مجموع در مورد بخش گرافیک بازی باید گفت که هر چند این بخش ایراداتی دارد اما با توجه به طراحی خوب هنری بازی و این که کار سازندگان در زمینه طراحی مدلهای های شخصیتها و افکتهای بسیار متعدد میان پردههای بازی خوب بوده است، بخشی از این ایرادات فنی خیلی به چشم نمیآیند. به هر حال چون بازی میتواند به خوبی حس و حال انیمه را از نظر بصری منتقل کند، میتوان عملکرد سازندگان را در بعد فنی قابل قبول دانست.
در نهایت به موسیقی و صداگذاری بازی میرسیم. از لحاظ موسیقی بازی همانند بسیاری از عناوین ژاپنی از قطعات الکترونیکی سریعی بهره میگیرد که تم هیجان و سرعت در مبارزات را به خوبی به شما منتقل میکنند. البته ایراد اصلی اکثر این قطعات این است که طبیعتاً بعد از چندین بار شنیدن، به سرعت تکراری میشوند و در مجموع اصلاً به یاد ماندنی نیستند ولی در زمینه انتقال حس و حال مبارزات عملکرد قابل قبولی دارند.
از طرف دیگر، همانند بسیاری از بازیهای ژاپنی، بازی به هیچ وجه صداگذاری انگلیسی نداشته و تنها صداگذاریها به زبان ژاپنی انجام شدهاند. البته این صداگذاریها و به خصوص صداگذاری گزارشگری که روند مبارزه را گزارش میکند، بسیار خوب و البته هیجان انگیز از کار درآمدهاند ولی به هر حال نبود صداگذاری انگلیسی به خصوص برای بخش داستانی بازی یک نکته منفی محسوب میشود.
به هر حال وضعیت موسیقی و صداگذاری بازی نیز مانند سایر بخشهای بازی است. در کل عملکردی قابل قبول را در این بخش شاهد هستیم اما ایراداتی نیز وجود دارد که نتوانیم این بخش را نیز بینقص بدانیم.
نتیجهگیری نهایی:
بازی My Hero One’s Justice، در مجموع یک عنوان خوب در سبک مبارزهای محسوب میشود. این عنوان که براساس سری انیمههای My Hero Academia ساخته شده است، توانسته به خوبی فضای این سری انیمه را با بازی خود تطبیق داده و متناسب با آن گیم پلی متنوع و استانداری را ارائه دهد. با این وجود ایراداتی در بخشهای مختلف بازی وجود دارند که از تبدیل آن به یک عنوان بسیار خوب و شاخص در این سبک جلوگیری میکنند. از مشکلاتی که در بخش داستانی وجود دارند و جلوی جذب افراد ناآشنا با سری را میگیرند گرفته تا مشکلات عجیب و غریب بخش آنلاین و بعضی باگها و ایرادات در گرافیک و گیم پلی بازی. با این وجود اگر طرفدار این انیمه هستید، My Hero One’s Justice میتواند انتخاب بسیار خوبی برای شما باشد.
System Requirements
Minimum:
Requires a 64-bit processor and operating system
OS: Windows 7, 64-bit
Processor: Intel Core i5-750 / AMD Phenom II X4 940
Memory: 4 GB RAM
Graphics: NVIDIA GeForce GTX 460 / AMD Radeon HD 6870