Black Legend

بازی Black Legend، عنوانی در سبک RPG نوبتی است که به تازگی توسط استودیو Warcave منتشر شده و طرفداران پروپاقرص این سبک بازی‌ها، کم‌کم از انتشار چنین عنوانی با خبر شده‌اند و قصد دارند در موردش بیشتر بدانند. Black Legend از آن دست بازی‌هایی است که در اولین دقایق خود، نقاط مثبت و منفی‌اش را به وضوح جلوی چشم مخاطب‌اش می‌آورد. در ادامه با نقد و بررسی بازی Black Legend همراه باشید.

داستان بازی در شهری به نام «گرنت» روایت می‌شود. شهری که در مه فرو رفته و دیوانگی کل آن را دربر گرفته است. ساکنین گرنت همه در خانه‌های خود مانده‌اند به این امید که حداقل در آرامش بمیرند! علاوه بر مه و بیماری، شهر اکنون در تصاحب یک فرقه است و افراد این گروه در جای جای شهر گشت می‌زنند و شهر را کنترل می‌کنند. در این میان شخصیت اصلی بازی که یک مزدور است، توسط پادشاه به گرنت فرستاده شده است با این هدف که بتواند با گروه‌اش شهر را پس بگیرد تا شاید گناهان‌اش بخشیده شود و برای همیشه آزاد باشد. داستان بازی در همان ابتدا سرراست بیان می‌شود و مستقیم جلو می‌رود. در واقع Black Legend از آن دسته بازی‌هایی است که داستان خاصی برای ارائه به مخاطب ندارد و نیازی هم به انجام دادن این کار ندارد؛ چراکه بازی هدف اصلی خود در قالب ارائه یک تجربه جدید به مخاطب‌اش را از راه گیم‌پلی تامین می‌کند یا حداقل در تلاش است که چنین کند.

هنگام تجربه بازی Black Legend، اولین چیزی که توجه شما را به خود جلب می‌کند، فضای شهر گرنت است. شاید بتوان اتمسفر گرنت را بزرگترین نقطه قوت بازی قلمداد کرد. شهری تیره و تاریک که غم، اندوه، ترس، رنج و خفقان در تک‌تک کوچه‌هایش حکم‌روایی می‌کند. فضاسازی شهر با مناطق مختلفی که هر کدام ویژگی‌های منحصربه‌فرد خود را دارند به زیبایی انجام شده و با داستان بازی به زیبایی گره خورده است. نکته جالبی که در مورد گرنت وجود دارد این است که در بازی Black Legend، پلیر از نقشه شهر برخوردار نیست و باید مسیر خود را ار طریق تابلوهای راهنما که در نقاط خاصی از شهر گنجانده شده‌اند، پیدا کند. این مسیر یابی و مدل خاص طراحی شهر به کمک تابلوهای راهنما، نه تنها به هیچ وجه مکانیک پیچیده‌ای نیست و در ذوق نخواهد زد بلکه توانسته حس ماجراجویی و گشت و گذار در شهری مرموز را به خوبی منتقل کند.

همانطور که در ابتدای مقاله هم ذکر شد، Black Legend یک RPG نوبتی است که فرمول‌های ثابت بازی‌های هم خانواده خود را با یک سری چاشنی‌های اضافه تحویل مخاطب می‌دهد. در ابتدا شخصیت اصلی خود را طراحی می‌کنید که بازی در این بخش دست پلیر را به شدت بسته نگه می‌دارد به طوریکه برای طراحی شخصیت اصلی تنها یک سری گزینه‌های محدود پیش روی شماست. البته این مسئله با توجه به استودیو سازنده بازی و متر و معیارهای کلی بازی Black Legend منطقی به نظر می‌رسد و مشکل بزرگی نیست، اما قطعا می‌توانست بهتر هم ظاهر شود تا نظر مخاطبانی که در زمینه طراحی شخصیت مورد نظرشان وسواس بیشتری به خرج می‌دهند را نیز به خود جلب کند. پس از طراحی شخصیت اصلی، با گروهی که در ادامه می‌توانید اعضایش را تعیین کنید و تغییر دهید، وارد شهر گرنت می‌شوید و شروع به ماجراجویی می‌کنید. در این میان گیمپلی بازی به گشت و گذار در شهر و پیدا کردن آیتم‌ها، مبارزه با فرقه‌ای که شهر را کنترل می‌کنند و همچنین صحبت با ساکنین شهر خلاصه خواهد شد.

مهم‌ترین بخش از گیمپلی، سیستم کامبت بازی است. در بخش‌های مختلف شهر هنگام برخورد با اعضای فرقه، نبرد آغاز خواهد شد و استراتژی چیدن هم شروع می‌شود. سیستم نبردهای این بازی برای علاقه‌مندان به سبک RPG نوبتی، کاملا آشناست و از طرفی برای آن دسته از پلیرهایی که با این سبک آشنایی ندارند، شاید بتواند یک شروع نسبتا خوب به شمار بیاید. بازی جدا از خط داستانی اصلی، مراحل فرعی هم دارد که در ازای انجام دادن آن‌ها، آیتم‌های خاصی را دریافت خواهید کرد و به تجربه اعضای گروه‌تان اضافه خواهد شد. شخصیت‌های بازی کلاس‌های متفاوتی دارند که طبیعتا هر کلاس قابلیت خاص خود را به همراه خواهد داشت. تمامی کلاس‌های بازی قابلیت ارتقا دارند و این ارتقا در اثر بیشتر بازی کردن با آن کلاس و همچنین گشتن در محیط و پیدا کردن آیتم‌های مخصوصی انجام خواهد شد. در کل می‌توان گفت که این بخش از گیمپلی بازی، یکی از مهم‌ترین نقات قوت این اثر به شمار می‌آید.

از آنجایی که داستان بازی در عصر و دوره کیمیاگری روایت می‌شود، یکی از مهم‌ترین بخش‌های گیمپلی بازی هم استفاده از مکانیک‌های کیمیاگری در نبردها است. این مسئله در ابتدا یکی از بزرگترین نقاط ضعف بازی به شمار می‌آید چراکه بازی تلاش می‌کند به زور این مکانیک را در قالب اسلایدهای آموزشی طولانی به مخاطب‌اش بفهماند. چنین سیستم آموزشی در ابتدای بازی بسیار بد پیاده‌سازی شده و می‌توان به راحتی وجود یک اجبار در فهماندن یک سری مسائل به مخاطب را از سوی بازی حس کرد که به تجربه اثر لطمه خواهد زد. در ادامه اما شرایط با آزمون و خطای خود پلیر بهتر می‌شود و مکانیک‌های گیم‌پلی به مرور زمان و با پیشروی در بازی، بهتر خود را نشان می‌دهند و می‌توانند برای طرفداران این سبک بازی‌ها جذاب باشند.

از سویی دیگر اما نقطه ضعف دیگری که در بازی بسیار در ذوق می‌زند، انیمیشن‌های محدود بازی است. یک سری انیمیشن که از ابتدا تا انتها شاهد تکرار شدن‌شان هستیم آن هم در اثری که نبردهایش بسیار طولانی هستند. در کنار محدود بودن انیمیشن‌ها، کم بودن افکت‌های صدایی بازی و تکراری بودن آن‌ها هم نقطه ضعف دیگری است. چنین محدودیت‌هایی باعث می‌شود نبردهای بازی کسل‌کننده شوند و پلیر حوصله شروع دوباره یک نبرد تازه را نداشته باشد چراکه می‌داند دوباره باید با یک سری انیمیشن و افکت‌های صدایی تکراری، نبردی طولانی را تحمل کند.

در وصف گرافیک بازی Black Legend ، در بهترین حالت می‌توان از واژه «قابل قبول» استفاده کرد. بازی از تنوع بافت زیادی بهره نمی‌برد اما با این وجود همانطور که پیش‌تر هم گفته شد، هم شهر گرنت در عین محدود بودن تکسچرهای نقاط مختلف‌اش جذابیت‌های خود را دارد هم سایر بخش‌های بصری بازی. از طرفی دیگر اما دیر لود شدن بافت‌های بازی چیزی‌ست که از ابتدا تا انتهای بازی، آشکارا شما را همراهی خواهد کرد و گاهی هم به شدت اذیت‌کننده خواهد بود.

جدا از بحث‌های بصری، بازی در بخش‌های شنیداری خود هم جای بحث دارد. موسیقی بازی هم همچون گرافیک‌اش قابل قبول است اما افکت‌های صدایی به طرز فاحشی محدود هستند. موسیقی متن با فضای داستانی بازی و شهر گرنت کاملا هم‌خوانی دارد و به تجربه اتمسفریک بازی کمک خواهد کرد اما محدودیت افکت‌های صدایی که پیش‌تر هم به آن اشاره شد، باعث می‌شوند تا بازی در اکثر بخش‌های خود علی‌الخصوص نبردهایش، حوصله‌سربر شود.

در انتها باید گفت که اگر از طرفداران بازی‌های RPG نوبتی هستید و از طرفی قابلیت این را دارید که به بازی Black Legend به عنوان یک اثر جمع و جور و کم هزینه، بدون توقعات بالا نگاه کنید، این عنوان می‌تواند برای شما انتخاب خوبی باشد. اما اگر توقع بالایی دارید و به دنبال یک اثر همه چیز تمام می‌گردید، شک نکنید که این بازی می‌تواند هر طور که شده در بخش‌های مختلف‌اش شما را از خودش ناامید کند.

System Requirements